Nadat we Kate een paar tips hebben gegeven over hun komende bezoek aan Nederland (en Thijs teleurgesteld zijn gepocheerde i.p.v. gebakken eitje heeft opgegeten), gaan wij de uitdaging met de One Way streets van Christchurch weer aan en rijden naar Sumner. Hier brengen de stedelingen hun vrije weekenden door; zomerhuisjes, prachtige kliffen strand en leuke strandtenten. En vooral veel zwemmende en surfende locals. We rijden de berg op voor het uitzicht en worden stil van de ingestorte villa’s en beschadigde wegen die we hier zien. Een puinhoop tussen al dat natuurschoon. De weg langs het strand is afgezet met op elkaar gestapelde zeecontainers om het verkeer tegen neervallende rotsen en ander puin te beschermen. Ziet er toch wel maf uit, zo met die strak blauwe lucht op de achtergrond, zeker met de kunstzinnige beschilderingen op de containers.
Omdat het vandaag precies 3 jaar geleden is dat Christchurch werd opgeschrikt door de tweede, onverwachte aardbeving, zien we dat veel oranje pionnen zijn gevuld met bloemen. Kate vertelde dit al; dit doen ze al 3 jaar en zullen dat waarschijnlijk ook blijven doen op 22 februari om de slachtoffers te herdenken. Beetje een trieste dag zo, maar gelukkig wordt iedereen opgevrolijkt door het prachtige weer. Vandaag is het een bijzonder warme, zonnige dag en veel Christchurchers genieten volop op het strand en de hoge golven bij Sumner. Dat doen wij dus ook maar lekker nu het nog kan. Heerlijk met een biertje en cidertje op het terras voordat we de auto inschieten en richting het vliegveld rijden. Nog weer een hele uitdaging met de One Ways en dubbele ringweg. En dan een etmaal het vliegtuig in…..op naar huis.