Richting Christchurch wippen we nog even binnen bij The Warehouse voor echte Kiwi Gumboots voor GJ en naar The Sheep Shed voor merino sokken.
Christchurch is een One Way stad met veel afgesloten wegen. Lastig navigeren dus. Eenmaal in het centrum aangekomen begrijpen we waarom onze host Kate enigszins sarchastisch tegen ons zei ‘you go and have a look at our ruined city’. Het overgrote deel van het centrum staat in de steigers, overal waar je kijkt zie je half ingestorte gebouwen achter oranje pionnen en hekken met Warning signs (dangerous, under construction). Hier en daar slenteren toeristen en lopen Christchurchers met een snelle pas naar hun bestemming, zonder om zich heen te kijken. Het geheel doet heel triest aan. De wanhoop straalt af van het Cathedral Square; 3 jaar geleden nog een gezellig plein met prachtige Victoriaanse gebouwen en een enorme Cathedraal. Nu is het een geheel van opeengestapeld puin, een ingestorte cathedraal met borden ‘please help us rebuild our cathedral’ en een paar hoge hotels die op instorten staan. Er is geprobeerd de boel in de stad op te vrolijken door de hekken te beschilderen en overal kunstachtige objecten neer te zetten.
Kate en Brian wonen echter in een vrij luxe, mooie wijk genaamd Merivale net buiten het centrum. De wereld ziet er hier heel anders uit. Vrij ongehavend, goed onderhouden huizen, slechts hier en daar een oranje pion. Positiever qua uitstraling maar de bitterheid en angst is nog wel van de bewoners af te lezen. Vooral bij Kate zien wij dit terug; bij de minste of geringste windvlaag schrikt ze al op. Onder een wijntje vertellen ze ons over hoe zij de aardbevingen hebben ervaren, en nu nog ervaren. Na de zwaarste aardbeving 3 jaar geleden hebben ze nog zo’n 15.000 naschokken gehad. Heel onwerkelijk.
Vanavond spelen de top rugby teams tegenelkaar, de Crusadors en de nog wats, en Brian kruipt na zijn wijntje snel achter zijn joekel van een tv. Net nieuw, want door de aardbevingen hebben ze de afgelopen 3 jaar 4 x een nieuwe tv moeten kopen. Wij gaan wat eten in Merivale zelf en komen al snel tot de ontdekking dat dit het Knightsbridge van Christchurch is. Hier worden ook geen korte broeken, fluoriserende sportgympen en zwarte leggings gedragen maar hele korte jurkjes en keurige overhemden. Ondanks dat de Crusadors verliezen (we kijken uiteraard de wedstrijd mee) hebben wij een heerlijke avond op het terras.