Babs & Thijs

Na een gevecht met de hete loeihete douche en een ontbijt met eigengemaakte wholemeat ciabatta (lekker!) in de serre met veel ‘ketskanearie’ rijden we naar Franz Josef Glacier. Op advies van onze B&B host maken we nog even een tussenstop in Ross. Dachten we in Hakitaka in een Wild West dorp terecht zijn gekomen, Ross brengt ons helemaal terug naar Once upon a time in the West. Dit dorp ligt schijnbaar op 700 mln goud en vroeger werd er fanatiek naar goud gezocht. Nog steeds wel zien we als we het dorp uitrijden en langs een enorme krater met druk in de weer zijnde happers komen. Ik maak snel een paar foto’s want dit is ‘absolutely forbidden’ hier.
Franz Josef Glacier is niet alleen de gletsjer zelf maar ook een dorp. Eigenlijk een soort Les Menuires van NZ; hier wonen geen Kiwi’s maar zijn alleen maar motels, restaurants en booking offices. En de helicopters cirkelen de hele dag boven je hoofd. We lopen richting de gletsjer en komen daar onze Franse vriend Sammie van de kayaktocht weer tegen. En een hele berg andere toeristen. Het Sourthern Island mag dan minder bevolkt zijn dan het Northern Island, toeristen van van allerlei nationaliteiten rennen hier wel meer rond. Vooral veel met campers en zuchtende en niet zo fris meer ruikende backpackers. Wij prijzen ons zeer gelukkig met onze Corolla en leuke B&Bs! Al slapen we dit keer in het Rainforest Retreat; een combi motel/backpacker/camping ding wat zijn beste tijd wel heeft gehad en waar alles naar desinfect spul ruikt. We vermaken ons echter prima tussen de
backpackers met gezellige muziekjes. Na een saunaatje, self made pastaatje en glaasje wijn doen we de Terrace Walk aan de voet van de gletsjer in een soort regenwoud waar we glimwormen moeten zien. Thijs blij dat hij eindelijk zijn hoofdlampie kan gebruiken, maar al wat we zien, geen glimwormen. Wel veel varens en in het licht opglimmende druppels. Ook mooi!